Жанчыну пакрыўдзіў Каханы.
Па вуліцы крочыць адна.
У поглядзе ніцым схаваны
нявыспелы боль і віна...
Жанчыну пакрыўдзіў Каханы.
Ну чым ёй цяпер памагчы
на займішчы летняга ранку,
на сходзе вясновай начы?
Даверце мне, ясная Панна,
адчай непрытомнай рукі,
і сум ваш растане туманам
на люстры світальнай ракі.
Эдуард Акулін
Комментарии
2 года 50 недель назад
2 года 50 недель назад
2 года 50 недель назад
2 года 51 неделя назад
2 года 51 неделя назад
2 года 51 неделя назад
2 года 51 неделя назад
3 года 3 дня назад
3 года 3 дня назад
3 года 3 дня назад