Грустные истории о любви

Жанчына з сумнымі вачыма
сягоння застаецца зноў адна.
Халодны горад — за плячыма,
і шклянка чорнага віна.

Замоўк шматслоўны тэлевізар
і пыляцца старонкі тоўстых кніг.
Буркуе голуб над карнізам,
Нібыта ўсё ў жыцці яе спасціг.

Пустая шклянка. Мокры вечар.
Пужаюць вулкі думнай цішынёй.
У сненні моліць лёс аб лепшым —
і верасень цалуе плечы ёй.

Васіль Барысюк