А ведаеш, пасля размовы гэтай
Мне б розуму пазбавіцца — за шчасце,
Па горадзе брысці напаўадзетай,
Ды у вар'ятню першую папасці.
Мне б розум страціць як уратаванне,
Як лепшая з мяркуемых падзей.
Адно б ісці у хісткае змярканне,
Цікаўных абмінаючы людзей.
Дурной была: хацела стаць разумнай!
Хацела ведаць болей аб жыцці...
Уведала: з усмешкаю бяздумнай
Такое б шчасце некуды ісці.
Вольга Ласаева
Комментарии
2 года 14 недель назад
2 года 14 недель назад
2 года 15 недель назад
2 года 15 недель назад
2 года 15 недель назад
2 года 15 недель назад
2 года 15 недель назад
2 года 16 недель назад
2 года 16 недель назад
2 года 16 недель назад