skip to content

А ведаеш, пасля размовы гэтай...

А ведаеш, пасля размовы гэтай
Мне б розуму пазбавіцца — за шчасце,
Па горадзе брысці напаўадзетай,
Ды у вар'ятню першую папасці.

Мне б розум страціць як уратаванне,
Як лепшая з мяркуемых падзей.
Адно б ісці у хісткае змярканне,
Цікаўных абмінаючы людзей.

Дурной была: хацела стаць разумнай!
Хацела ведаць болей аб жыцці...
Уведала: з усмешкаю бяздумнай
Такое б шчасце некуды ісці.

Вольга Ласаева