Грустные истории о любви

Адзінокі сярод людзей
Ціха жыў чалавек, гараваў,
Без кахання, без мар, без надзей.
Без прыемных, шчаслівых спраў.

I ніхто не заўважыў, як ён
Свае вочы навекі закрыў,
Толькі страшна ля чорных акон
Яго верны сабака выў.

Пахавалі суседзі маўчком.
У стале – у шуфлядцы – знайшлі
Пажаўцелы канверт з пісьмом,
Дзе тры сказы ўсяго былі.

Пасля «Добрага дня!» было:
«На мяне ты, Мікола, не злуй,
Наша лепшае ўсё – прайшло.
За астатняе ўсё – даруй!»

Янусь Малец